De Krant van de Belgo-Club
PUBLICATIE VOOR DE BELGEN IN PERU
Nederlandse versie - édition francophone
: Uirgever en redactie: Guy Vanackeren
Guy Vanackeren voor de teksten in het Frans and Anne Appelmans-Bulckens voor de vrije vertaling naar het Nederlands
Nº 01-2006 - Lima 18 - Miraflores maart 2006 - 1ste editie
Samenvating:
· Volgende informele diner van de Belgo-Club
· Presidentsverkiezingen in Peru
· Nieuwe douane reglementaties
· ‘ Gespierd feest ’ : Takanacuy
· Stripverhalen en litteratuur in verband met Peru
Diners
De Belgo-Club zal in 2006 informele diners organiseren, om de twee maanden, waarschijnlijk telkens op een dinsdagavond.
Het eerste diner zal plaatsvinden op dinsdag 28 maart, vanaf 20 pm in het restaurant José Antonio (Calle Bernardo Monteagudo 200, San Isidro. Tel 264.01.88) .
Men bestelt individueel, à la carte, en elke deelnemer betaalt zijn/haar rekening rechtstreeks aan het restaurant.
Indien u al voor dit eerste diner wil inschrijven, gelieve dit voor 23 maart
te doen en erbij te vermelden voor hoeveel personen u inschrijft ( + hun
namen). Email uw inschrijving naar infos@amerique-latine.com
Indien u na een inschrijving voor een bepaald diner, achteraf weet dat u
toch niet zal kunnen komen naar dat diner, gelieve dan even een emailtje
te sturen om weer af te zeggen liefst voor 28 maart. Bij voorbaat dank
hiervoor!
Presidentsverkiezingen
Op 9 april 2006 zal normaal gezien in Peru de eerste ronde van de presidents-verkiezingen plaatsvinden.
Ter herinnering, vooral voor diegenen onder u die Peruaans personneel (op
kantoor of thuis) hebben: dit personneel is verplicht te gaan stemmen, en
elke Peruaanse bediende/arbeider moet dit doen in de gemeente/jurisdictie
waar hij is ingeschreven.
Bv, indien iemand van Puno nog staat ingeschreven in Puno, zal hij in Puno
moeten gaan stemmen. Hij had voordien een wijziging van domicilie kunnen
aanvragen om in Lima te kunnen stemmen, maar daarvoor is het nu al te laat.
(De datum om wijzigingen van woonplaats aan te vragen, om in april elders
te kunnen stemmen, is al verstreken.) Voor de eerste verkiezingsronde
zal hij dus naar Puno moeten reizen om daar te stemmen.
Wie niet gaat stemmen kan een boete krijgen van 136 Soles (ong. 41,5 US $).
Wie is aangeduid om ‘miembro de mesa’ te zijn in het kieskantoor, en deze
‘burgerlijke plicht’ niet vervult, kan een boete oplopen van 170 Soles.
Mogelijks zal er dit jaar ook een tweede verkiezingsronde plaatsvinden, op
de Nationale feestdag van 28 juli. Er zijn namelijk 24 verkiezingskandidaten
!
En Eerste dames...
De eerste Dame, Eliane Karp, echtgenote van President Alejandro Toledo Manrique die binnenkort uittreedt, is een Belgische dame. Indertijd was prinses Arnoldine Caroline de Corswaremme, echtgenote van José de la Riva Aguero, de eerste president van Peru, ook een Belgische.
In 2006 zal duidelijk worden op wie de kiezers zullen stemmen. Indien
ze bij de verkiezingen effectief de huidige peilingen blijven volgen, zou
Lourdes Flores Nano de eerste vrouwelijke Presidente van Peru kunnen worden. Maar de teerlingen zijn nog niet geworpen ! Dat de beste mag winnen !
Reizen en Peruaanse douanes
Voor reizigers: ziehier de lijst van goederen die men vrij in het land (Peru)
mag binnenbrengen zonder er taxen op te moeten betalen. Dit reglement werd
onlangs gewijzigd. Zie ‘Nuevo Reglamento de Equipaje y Menaje de Casa
(D.S. 016-2006-EF) gepubliceerd in de ‘Peruano’, 15 februari 2006), en ook
opgenomen in ‘EL Comercio’, zondag 26 februari 2006.
· Kleding voor persoonlijk gebruik, niet bestemd voor handel
· Geneesmiddelen voor persoonlijk gebruik
· een analoge of digitale camera of een digitaal videoapparaat ; allen
van het draagbare niet- professionele soort, en voorzien van energiebron
(batterij, pillen)
· een elektronische agenda of zakcomputer, of een draagbare computer met energiebron, of een draagbare telefoon
· een draagbare schrijfmachine (machinale, elektrische of elektronische)
en een draagbare elektronische rekenmachine
· in totaal, maximum 20 (twintig eenheden) compact discs, video- of
audio cassettes, een draagbaar video-reproductie toestel, een draagbaar elektronisch
videospel
· in totaal, maximum 10 van de volgende artikelen: filmrolletjes (voor
camera), cassettes voor draagbare video camera
· 2 geheugens voor digitale toestellen, op voorwaarde met een
apparaat te reizen dat het mogelijk maakt om ze te gebruiken.
· kosmetische producten en producten voor persoonlijke hygiëne
zoals een haardroger, haarborstel, elektrisch scheerapparaat of een elektrische
onthaarder
· een draagbaar blaas- of snaarinstrument
· 20 kleine pakjes (Geen sloffen!) sigaretten
· of 50 sigaren of 250 gram tabak
· maximum 3 liter alcohol
· noodzakelijkheden voor de mobiliteit of gezondheidsveiligheid van de reiziger, zoals krukken, rolstoel enz.
· en andere goederen, geschenken of zaken die niet bestemd zijn voor
handel. De totaal waarde hiervan mag niet hoger zijn dan 300 US $.
Voor meer informatie, zie de website www.sunat.gob.pe
Deze informatie is gebaseerd op goede bronnen, maar gelieve deze info enkel
als algemene informatie te beschouwen en ze te checken alvorens er gebruik
van te maken. De auteur (Guy Vanackeren), kan op geen enkele wijze verantwoordelijk
gesteld worden indien sommige informatie niet geheel juist blijkt te zijn.
Takanacuy
Takanacuy is een enig, merkwaardig ‘feest’.. Een individu kan er zijn geschillen,
waarde, moed, woede, kracht, of jeugd (wat ook de ouderdom mag zijn), enz,
vieren. Men ‘viert’, vaak door te vechten !
En men vecht er goed op los, zonder wapens, maar alle – of toch bijna alle
– soorten slagen zijn toegestaan. Vuistslagen, voetstoten, kopstoten, het
kan er allemaal.
De "huayrlashs" voor de jongens en de "wambla" voor de jonge vrouwen
In een soort duel gaan de 2 partijen tegenover elkaar staan: niet opgeloste
geschillen en opgekropte woedes worden met de blote hand uitgevochten.
De grote menigte aanschouwt deze ‘ afrekeningen in het openbaar ’.
Het is me wat een spektakel. De strijders zetten zich in de ring, klaar
om hun reputatie te verdedigen. Hieronder is geen trucage !:
Sommigen beweren dat ‘takanacuy’ ‘de dans van verliefde jongeren’ is
om hun schoonheid of geliefde te veroveren. De takanacuy is heel wat meer
dan dat ! Men kan ook strijden om terrein, om geschillen bij erfeniskwesties,
bij verdenkingen of bevestigingen van buitenechtelijke betrekkingen, enz.
De slagen zijn echt ! (Er vallen dan ook gewonden.)
Volgens de dorpsbewoners viert men dit feest gewoonlijk vanaf het begin van
februari tot het einde van maart, in de carnavalsperiode dus. Maar zie, in
sommige dorpen viert men de ‘takanacuy’ in december, voor de … kerstfeesten
!
Met veel dank aan Jean-Jacques Crance die zo vriendelijk was om zijn fotos te schenken voor deze pagina !
Tekst : Guy Vanackeren ©
Peru in stripverhalen en andere litteratuur
Voor vele Belgen en Fransen was Georges Rémy alias Hergé, met
zijn avonturen van Kuifje in de twee albums " De 7 kristallen bollen " en
" De Zonnetempel ", de grootste promotor van Peru in stripverhalen. In de
voorbije eeuw was dit zonder weerga in andere stripavonturen. Welnu,
tegenwoordig is hij niet meer de enige die in stripverhalen referentie maakt
naar Peru !
Zo is er "De nacht van de Inca" (2 albums, nu ook te koop in het Nederlands),
Vehlmann (tekst) / Duchazeau (tekeningen). Zeer snelle dialogen en
zwierige, opvallende tekeningen vol beweging geven het tijdperk van de Inca’s
weer, soms op een scherpe, soms op een zuur-zoete toon.
"La
nuit de l'Inca " · Het verhaal speelt zich af in
het Inca-rijk, waar op een dag de zon verdwijnt. De arme herder ‘Maki’ onderneemt
alles om de zon weer te doen schijnen, en hiertoe gaat hij zelfs op reis
naar de Inca van Cusco. Onderweg moet Maki veel valstrikken trotseren, maar
uiteindelijk geraakt hij toch bij de Inca. Eens toegekomen, zal de Inca aan
Maki zijn verschrikkelijk geheim toevertrouwen. Zal uiteindelijk de
zon weer kunnen schijnen ?
Anderzijds zijn er de schrijvers van literaire werken die op 1 of andere
manier Peru, de Peruanen, haar plaatsen, culturen of geschiedenis, weergeven.
Onder hen was Françoise de Graffigny, een Franse schrijfster
(geboren in 1695), die nooit een voet in Peru heeft gezet (Hergé ook
niet). Zij had (nadat ze gescheiden was van haar man die haar sloeg)
haar literair salon in Parijs, en dat werd vaak bezocht door de beroemde
Voltaire. Zij schreef "Brieven van een Peruaanse", in de exotische stijl waarbij ze, à la Montesquieu, flink de Franse maatschappij van die tijd bekritiseerde.
Copyright van teksten: Guy et Carine Vanackeren (met vertaling naar het Nederlands door Anne Appelmans-Bulckens)
Copyright van ‘ Takanacuy ’ fotos: fotograaf Jean-Jacques Crance